Granada (hier alle foto's)
Het Nicaragua-avontuur ging niet zo goed van start. Na een lange busrit en moeizame grensovergang kwamen we om 22u aan in ons hotel. Ik had ondertussen keelontsteking gekregen wat ook niet echt hielp. Een goede nachtrust was dus erg welkom. Maar dit liep even anders. Onze slaapkamer op de bovenverdieping had een traditioneel plafond wat uit riet bestaat. Mooi maar niet altijd even handig. Boven ons bed hadden zich namelijk tussen het riet beestjes verzameld met het gevolg dat ik midden in de nacht wakker werd en naast mijn hoofd het vol lag met allerlei ik weet niet wat maar het was vies, erg vies. Van slapen kwam bij mij niets meer in huis. Gelukkig werd dit 's morgens prima opgelost met ons onmiddellijk een andere kamer te geven en we moesten 3 nachten niets betalen!
Granada is dan misschien wel een stad, maar met de lage koloniale bouw en het gezellige, kleurrijke centrum voelt het toch meer aan als een groot dorp. Je hebt er gezellige straatjes met mooie kleurrijke huisjes maar wij vonden het toch iets te toeristisch. Als je door de autoloze 'hoofdstraat' wandelt met de vele restaurantjes en terrasjes wordt je de hele tijd aangeklampt door obers die je op hun terras willen en als je dan op een terras zit komen er de vele verkopers voorbij. Maar elk nadeel heb zijn voordeel, er waren dan ook veel leuke terrasjes en we hebben er vaak erg lekker gegeten voor een schappelijke prijs. Een lekker fris pintje kost er nog geen euro! Er zijn ook heel wat leuke kerkjes. Vanaf de kerk La Merced heb je een mooi zicht over de stad, het meer en vulkanen.
Wat je zeker niet mag overslaan als je in de buurt bent is een bezoek aan de Masaya vulkaan. De Masaya is de meest oostelijk gelegen vulkaan van een serie actieve vulkanen die samen de 11 kilometer brede Masaya-caldera vormen. In het precolumbiaanse tijdperk werd de vulkaan Popogatepe ("brandende berg") genoemd. De inwoners zagen de uitbarstingen als tekenen dat de goden ontstemd waren en brachten regelmatig offers, waaronder menselijke offers. De Spaanse conquistadores noemden de vulkaan La Boca del Infierno ("mond van de hel"). Daar deed het ons ook aan denken, de ingang van de hel. De lava is de laatste jaren wat geminderd maar toch waren we onder de indruk van deze plaats. We hebben dit bezocht in de avond, om de lava beter te kunnen zien. ln 2001 vond er nog een explosie plaats in de krater, waarbij rotsstukken 500 meter de lucht in geslingerd werden. De Masaya is ook de enige vulkaan op het westelijk halfrond waarbij de kraterrand per auto bereikt kan worden.
Ometepe (hier alle foto's)
In het zuiden van Lago Nicaragua vind je het Ometepe, een eiland dat gevormd wordt door de twee vulkanen Concepción (1610 m) en Maderas (1394 m) die je al van grote afstand boven het landschap ziet uittorenen. Hier een satelietbeeld van het eiland.
We zijn er een week verbleven en voor 4 dagen elk een scooter gehuurd. We hadden het plan om het linkereiland eens rond te rijden, dan het rechtereiland maar helaas was dat niet mogelijk door de slechte weg. Die ligt er op stukken zo slecht bij dat de verhuurmaatschappij niet wil dat je er rijdt en als je er iets aan de hand krijgt laten ze je opdraaien voor alle kosten. We hebben ons dan maar braaf beperkt tot de goede weg. Daar is het ook oppassen geblazen want langs en op de baan lopen er heel wat paarden, koeien, varkens, kippen en honden. De tijd lijkt er soms stilgestaan te hebben. De mensen zijn er wel erg vriendelijk en wuiven je vaak toe. We hebben er ook een keer voor taxi gespeeld. 2 oude dames stonden naast de kant met 2 kinderen, gesprokkeld hout en zakken met vruchten. We stopten bij hen en ze moesten blijkbaar een paar kilometer verderop zijn. We dachten om de kinderen mee te nemen, maar toen kwam er ook hun bagage bij en uiteindelijk zijn de dames er ook nog bij opgekropen. Grappig. We hebben hun gelukkig heelhuids afgezet op hun bestemming. Er is sinds enkele jaren ook een kleine luchthaven op het eiland. De weg loopt gewoon door de landingsbaan. Als er een vliegtuig komt wordt de weg gewoon even afgesloten door een hek. Hier kan je dus poseren met je brommer op een landingsbaan met een vulkaan op de achtergrond!
We hebben er een kajaktocht gedaan over de rivier Istian. Het landschap is er prachtig en de kans om heel wat dieren te zien is er groot.
Maar DE plaats die je niet mag overslaan is El Pital Chocolate factory, waar je heerlijke chocoladedesserts en sapjes kan nuttigen in een paradijselijke omgeving. Het heeft een flower power sfeer en is heel relaxed.
Er zaten ook 2 brulapen in de bomen, eentje met ware kerstballen. Gelukkig bleven ze van ons overheerlijk eten af. Ik had ze bij hun ballen gehad als die mijn chocolade hadden gepikt!
León is door de Spanjaarden in 1524 gesticht op een andere plek dan waar het nu ligt. Het oorspronkelijke León lag aan de voet van vulkaan Momotombo en werd in 1610 vernield door een aardbeving, veroorzaakt door diezelfde vulkaan. Uit veiligheidsoverwegingen werd de stad meteen dertig kilometer verder herbouwd, dichter bij de oceaan. Daar is het huidige León te vinden. Er staan geen gebouwen hoger dan drie verdiepingen. Op het centrale plein trekt de Cathedral de la Asunción meteen de aandacht. Deze kathedraal is de grootste van heel Midden-Amerika en wordt bewaakt door twee bronzen leeuwen die voor de ingang staan. Wat je zeker niet mag missen is naar het dak van deze bidtempel te gaan, waar je een schitterend uitzicht hebt over de stad, de omliggende vulkanen (ik heb er 6 geteld) en het dak zelf is ook niet mis met zijn koepels, klokken en beelden.
Maar in Leon moet je niet steeds naar dezelfde kerk en kan je gerust eens afwisselen. Kies maar uit.
Er was zelfs hier en daar wat streetart te bezichtigen, vaak wel met een politieke boodschap in verwerkt.
Hier nog enkele sfeerbeelden van de straatjes in Leon.
We waren er ook met Kerstmis. wat een apart sfeertje gaf. Dagen van te voren waren er vele verkoopstandjes voor cadeaus, vooral (plastiek) speelgoed. De 24e was het megadruk met nog meer standjes, nu met alles wat je je maar kan indenken, ook eetstandjes. Opvallend waren de kraampjes met appels en druiven, die massaal aangekocht werden. Blijkbaar nemen ze op Kerstdag bij bezoek aan familie als geschenk appels en druiven mee. Deze worden ingevoerd van de VS en zijn erg duur in dit land. Allé, het is te zeggen. Voor ons niet duur maar de Niguaranen verdienen erg weinig. Een dokter verdient $ 250, de nachtwaker van ons hotel $ 100 en de poestvrouw van ons laatste verblijf verdient $ 2,5 per dag. Bij vakantie of ziekte krijgen ze niets. De grote poppen, al dansend in de straat onder begeleiding van trommelgeroffel, zijn nog zo'n typisch verschijnsel in het straatbeeld met Kerstmis.
Las Penitas (hier alle foto's)
Dit vissersdorpje ligt op een 20-tal minuten rijden van Leon en beschikt over een lang strand. We hadden er een week geboekt om de drukte van de vakantie en nieuwjaar te vermijden en het was er super. Het verblijf viel heel goed mee en was op 100m van het strand. Onze hoofdactiviteit was er gaan eten, strandwandeling maken en de zonsondergang bewonderen. Elke avond was die er fantastisch. Het is heel erg moeilijk kiezen, maar hier een paar impressies.
We hebben ook een boottochtje gedaan tussen de mangrove van Juan Venado Nature Reserve. Op het einde stoppen ze op de plaats waar ze babyschildpadjes loslaten in de zee bij zonsondergang. Het was op het einde van het seizoen waardoor er die dag maar 18 exemplaren uit hun schelp gekropen waren.
